یائسگی در مردان یک فرایند پیچیده و هنوز مورد بحث و جدل است. امروزه با افزایش طول متوسط عمر در جوامع مختلف، کیفیت زندگی در مردان مسن بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. در مردان، افزایش سن همراه با کاهش پیشروندة سطح هورمون مردانه یا همان تستوسترون می باشد. اگر میزان غلظت تستوسترون خون در افراد مسن، کمتر از میزان حداقل در افراد جوان باشد، آنرا اصطلاحاً یائسگی مردانه یا کم کاری غدد جنسی (بیضه ها) می نامند. سازمان بهداشت جهانی (WHO) از یائسگی مردانه تحت عنوان “کم کاری غدد جنسی دیر رس” در مردان یاد می کند.
چگونگی ایجاد آندروپوز یا یائسگی در مردان
یائسگی در زنان را «منوپاز» و در مردان آن را «آندروپوز» می نامند. یائسگی زنان با یائسگی مردان دارای تفاوت هایی است؛ برای مثال یائسگی در زنان به نسبت مردان زودتر اتفاق می افتد و شروع آن حدود ۴۵ تا ۵۵ سالگی است, در حالی که مردان حدود ۶۵ سالگی دچار این مساله می شوند. یکی دیگر از تفاوت های یائسگی در زنان با مردان این است که همه زنان یائسه می شوند و روند این مساله ناگهانی است ولی یائسگی در همه مردان اتفاق نمی افتد.
روند یائسگی در مردان آرام و تدریجی است. همه مردان دچار یائسگی نمی شوند و تنها حدود ۵۰ درصد یا کمی بیشتر, دچار می شوند. دلیل اینکه چرا بعضی از مردان به این مساله دچار نمی شوند, به ساختار بدنی فرد و عوامل ژنتیکی ارتباط دارد.
آندروپوز یا یائسگی در مردان یک فرآیند طبی سالمندی و یک موقعیت فیزیکی شبیه یائسگی در زنان است که در سن ۴۵ سالگی به بعد بروز می کند.
در این فرآیند سطح هورمون تستسترون که یکی از اصلی ترین هورمون های مردانه (آندروژن ها) است به طور پیوسته کاهش می یابد و مرد علایمی نظیر گرگرفتگی، افسردگی و تغییرات خلق و خوی را تجربه می کند.
علاوه بر فرآیند طبیعی سالخوردگی و افزایش سن عواملی نظیر برخی از بیماری های قلبی، استفاده طولانی مدت از برخی داروها، افسردگی، چاقی که بر تولید هورمون تستسترون تاثیر دارند می توانند آغاز کننده زودرس آندروپوز باشند.
در تاریخ پزشکی همواره سخنانی در مورد یائسگی مردان میانسال یافت می شود و اولین بار لفظ آندروپوز توسط اچ هالفورد(۱۸۱۳) و سپس توسط ای وارنر(۱۹۳۰) مطرح گشت و بیان شد تعدادی از مردان یک دروه یائسگی شبیه به آن چه در زنان است با یک شدت کمتر ولی با تداوم بیشتر را تجربه می کنند.
در این زمینه تئوری هایی نظیر تئوری بیولوژیکی و تئوری روانی – اجتماعی مطرح گشت که به ترتیب بیان می دارند که تغییرات فیزیکی در مقدار هورمون های مترشحه بدن نقش دارند و سیستم روانی – اجتماعی و فشارهای روانی ایجاد کننده آندروپوز هستند.
عللی نظیر از دست دادن اشتیاق به کار مانند اخراج از کار، تغییرات ناگهانی در همسر، از دست دادن فرصت های مناسب در زندگی و ناتوانی جسمی اثبات کننده این تئوری هستند.
تفاوت های یائسگی در مردان و زنان:
* یائسگی در زنان به دلیل کاهش تولید هورمون استروژن است در حالی که در مردان به دلیل کاهش تولید هورمون تستسترون است.
* بر خلاف خانم ها، مردان علایم مشخص نظیر کاهش یا قطع قاعدگی ندارند که ورود آن ها را به این مرحله نشان دهد.
* زنان در این دوره باروری خود را به طور کامل از دست می دهند در حالی که مردان هرگز باروری خود را به طور کامل در طی آندروپوز از دست نمی دهند.
* تولید هورمون کم می شود ولی هرگز قطع نمی گردد؛ گر چه ممکن است از میزان موفقیت باروری کاسته شود ولی با تولید اسپرم هم چنان به فرد اجازه داده می شود فرزندان سالمی را حتی در دهه ۸۰ زندگی داشته باشند.
علائم آندروپوز
با افزایش سن و کاهش تدریجی هورمون تستسترون یک سری از تغییرات جسمی و روانی تحت عنوان سندرم پادام (padam partial androgen deficit disorder in ageing men ) در بدن روی می دهد.
اصلی ترین علامت آندروپوز خستگی و بی حوصلگی است. افسردگی، خشم، افزایش تحریک پذیری و کاهش فعالیت جنسی از بارزترین علایم آن است.
به طوری که ۸۰ درصد مردان، مشکل کاهش تمایلات جنسی دارند. از دیگر علایم می توان به تغییر در اندام ها و کاهش توده ماهیچه ای بدن، گرگرفتگی، کاهش لذت از زندگی، کاهش حافظه و سطح کارآیی، تکرار ادرار به خصوص در شب، یبوست، کاهش قد، ریزش مو و وجود دردهای استخوانی اشاره کرد.
نقش تستسترون در بدن:
همان طور که بیان شد علت اصلی بروز آندروپوز کاهش سطح تستسترون در بدن است.
تستسترون در بدن عهده دار دو نقش اساسی است:
۱- مسئول توانایی عملکرد جنسی مردان نظیر تولید و آزادسازی اسپرم، داشتن رفتار جنسی نرمال و شروع فعالیت جنسی.
۲- ویژگی های جنسی ثانویه مانند توده ماهیچه ای بدن، موهای بدن، بم شدن صدا و حالت بدن.
بر همین اساس می توان گفت که کیفیت ژنتیکی اسپرم با افزایش سن کاهش می یابد و حتی در درمان های تلقیح داخل رحمی مورد استفاده در نازایی، میزان زمان لازم برای دستیابی به یک حاملگی با افزایش سن به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد.
لازم به ذکر است تستسترون در بدن به دو حالت آزاد و متصل به گلوبولین یافت می شود.
رابطه بین هورمون استروژن و آندروپوز:
هورمون استروژن نوعی هورمون جنسی زنانه است که در دوران یائسگی زنان کاهش می یابد. تولید استروژن به مقدار کم در ساختار هورمونی بدن مردان، طبیعی است؛ چنان که زنان نیز تولید کمی از تستسترون در بدن خود دارند.
بدن مردان می تواند بخشی معینی از هورمون تستسترون را به استروژن تبدیل کند و در این میان از آنزیم آروماتاز کمک می گیرد.
استروژن برای مغز مردان بسیار سودمند است و هر چه قدر مرد پیرتر می شود تولید این آنزیم بالاتر می رود ولی اگر سطح هورمون استروژن غیر قابل کنترل شود با اثرات مردانه هورمون تستسترون رقابت می کند.
گفتنی است استروژن به شدت اثر تستسترون را کاهش می دهد و این عامل باعث افزایش خطر حمله قلبی و افزایش رشد سلول های پروستات می شود.
چاقی و آندروپوز، یائسگی در مردان
چاقی و آندروپوز:
در بسیاری از موارد، چاقی به خصوص در قسمت های شکمی به عدم تعادل هورمون های مردانه نسبت داده شده است. سلول های چربی حاوی تعداد زیادی آنزیم آروماتاز و استروژن هستند که در چربی تولید و ذخیره شده اند؛ سلول های چربی آنزیم آروماتاز را سنتنر کرده که سبب تغییر هورمون های مردانه به استروژن می شود. بنابراین افزایش چربی سبب می گردد سطح هورمون استروژن افزایش یابد.
تهدیدات زندگی مشترک در دوران آندروپوز:
* انجام کارهای خطرناک و مبالغه آمیز توسط مرد تا بتواند مردانگی اش را به خودش ثابت کند.
* مرد ممکن است افسرده، دچار شک و تردید و دلسردی و ناامیدی در زندگی گردد.
* ممکن است به طور موقت به دلیل شرایط مهم انگاشته شود و این حالت می تواند فرد را به سمت خیانت در زندگی سوق دهد.
* طلاق
درمان آندروپوز:
آندروپوز همانند یائسگی زنان دارای درمان است اما متفاوت.
این درمان ها عبارت هستند از:
درمان جایگزینی با هورمون تستسترون(trt)، استفاده از تولیدات گیاهی، رژیم غذایی مناسب، حمایت های روحی از سوی خانواده و داشتن خواب کافی و فعالیت های ورزشی منظم.
درمان جایگزینی با هورمون تستسترون(testosterone replacement therapy):
trt از ابتدایی ترین درمان ها در آندروپوز است و هدف آن برگرداندن سطح تستسترون به مقدار طبیعی است.
این درمان تاثیر بالایی داشته و از علایم آندروپوز به شدت می کاهد. trt به اشکال تزریقی، خوراکی و انواع ژل کاربرد دارد و در کل می توان گفت علاوه بر داشتن اثر محافظتی بر روی بیماری های قلبی، دیابت و کند ذهنی می تواند میل جنسی را افزایش داده، قوای بدنی را بهبود بخشیده و قدرت ماهیچه ای را افزایش دهد.
نقش همسر در دوران آندروپوز:
برقراری یک ارتباط صمیمانه با همسر در این موقعیت یکی از اساسی ترین مسائل است و مهم است که خانواده این ارتباط را حفظ کند.
راهکارهای زیر برای دستیابی به این ارتباط صمیمانه توصیه می گردد:
۱- سعی در فهمیدن احساسات و اهداف همسر
۲- گوش دادن به حرف های همسر، گفتن حرف های دلنشین و تحسین برانگیز و ایجاد دلگرمی
۳- انجام مشورت در امور زندگی برای این که به همسر خود نشان دهد که تغییرات امروز در ازای کسب تجربه است.
۴- عدم تقاضای چیزی که مرد را تحت فشار قرار دهد. (حذف هر عامل آزاردهنده)
۵- کمک برای پذیرفتن این مطلب که برخی از اهداف دست نیافتنی هستند.
۶- برنامه ریزی برای دوران بازنشستگی
۷- انجام تفریحات سالم و مهیج
۸- گذراندن اوقات بی کاری با دوستان و حتی پیدا کردن دوستان جدید
۹- انجام مشاوره و معاینات جسمی
در نهایت این که آندروپوز فصلی طبیعی از زندگی یک مرد است. یک مساله درونی است که مرد باید آن را به عنوان یک واقعیت دوران میانسالی بپذیرد و بداند می تواند به طور کامل نقش پدر و همسر را در طی یا بعد از دوران آندروپوز ایفا کند.
